“Paylaşılan mutluluğu severim
Engin denizler kadar güzeldir o”
Ben uzaktan severim
Uzaktan sevdiklerim en yakınımdır benim
Seni de öyle sevdim
Aşkım yüreğimde kilitlendi
Anlatamadım…
Gözlerimin içine gözlerin değdi
İşte o zaman içimdeki kor alevlendi
Ağlayamadım…
Kaderim mi;
Güneşi arkama alıp amansız kaçışlar yapmak
Adımlarımı ıssız sokaklara atmak?
Kağıt gemilerden mutluluklar yapmaktan usandım
Haykırdım
Daha solmadan güller, zaman geç olmadan
Söylemesi gereken neyse sevdiğim
Haykırmak isterken kalbim
Düğümlendi dilim;
Söyleyemedim…
Söyleyemedim sevdiğim